• Niezwykłe doświadczenia prowadzone przez panią Monikę Merdę

      • Doświadczenie. "Przelewanie" dwutlenku węgla.

         

         

        Odczynniki: ocet, soda oczyszczona

        Materiały: świeczka, plastelina, balon

         

        Sprzęt: 2 zlewki , butelka szklana

         

        Wykonanie: Przytwierdź plasteliną świeczkę do dna pustej zlewki i zapal ją. Do butelki wlej niewielką ilość octu dodaj 1 łyżeczkę sody do balonu, balon umieść na butelce przesyp sodę do octu.  Drugą zlewkę napełnioną dwutlenkiem węgla, który został zebrany w   balonie,  nachyl nad szklanką z zapaloną świeczką. Prowadź obserwację.

         

         

         

        Obserwacje : po „przelaniu” dwutlenku węgla do zlewki ze świeczką ,świeczka szybko gaśnie

        Wniosek:  dwutlenek węgla jest cięższy od powietrza i opada do szklanki ze świeczką









        Doświadczenie „Mocna herbata”

         

        Odczynniki: soda, ocet lub kwasek cytrynowy

        Szkło laboratoryjne: 3 zlewki

         

        Wykonanie.

        Zaparz około 200cm3 herbaty. Do każdej  z 3 zlewek  nalej  najlepiej jednakową ilość herbaty. Do pierwszej dodaj pół łyżeczki kwasku cytrynowego lub łyżkę octu, drugą zostaw do porównania, do trzeciej dodaj pół łyżeczki sody. Obserwuj dokładnie zabarwienie roztworu. Wlej zawartość 3 zlewki  do zlewki 1.

         

        Obserwacje Barwa w zlewce pierwszej zmienia się na bursztynową - charakteryzującą słabą herbatę, w trzeciej natomiast na ciemnobrunatną - charakterystyczną dla bardzo mocnego naparu. Po wlaniu zawartości zlewki 3 do zlewki 1 rozpoczyna się dość burzliwa reakcja, widoczne są pęcherzyki wydzielającego się  gazu.

         

        Wnioski Zawarte w herbacie pochodne taniny zmieniają barwę pod wpływem pH. Dodatek sody NaHCO3, który łatwo hydrolizuje, gdyż jest solą słabego kwasu i mocnej zasady, podnosi stężenie jonów wodorotlenkowych (OH-) w roztworze, a co za tym idzie zwiększa pH (odczyn zasadowy). Dodanie kwasu cytrynowego lub octowego , które dysocjując zwiększają stężenie jonów wodorowych (H+) w roztworze obniża pH (odczyn kwaśny).

         

        Po wlaniu zawartości 3 zlewki do 1 zlewki rozpoczyna się dość burzliwa reakcja rozkładu anionów węglanowych. W jej wyniku  wydziela się  dwutlenek węgla, którego obecność  można sprawdzić zbliżając zapalone łuczywko, które zgaśnie w obecności dwutlenku węgla.




        Doświadczenie „Tajemniczy liścik”

         

        Do doświadczenia potrzebne  będą:

        - igła ( może być też stalówka, bądź patyczek)

        - wycisnięty sok z cytryny

        - kartka

        - palnik spirytusowy

         

        Wykonanie

         

        Namaczamy igłę w soku cytrynowym i wykonujemy tajemniczy napis na kartce. Czekamy aż wyschnie. Zapalamy palnik spirytusowy i zaczynamy intensywnie ogrzewać kartkę uważając przy tym by się nie zapaliła

         

         

        Obserwacje. Już po chwili w intensywnie ogrzewanych miejscach zaczęły się pojawiać zarysy liter. Wkrótce ukryta treść ukazuje się w postaci brunatnych liter

         

         

        Wnioski. Napis powstaje z rozłożonych działaniem wysokiej temperatury substancji organicznych zawartych w soku cytryny. Ten atrament jest takim atramentem, który ujawnia treść zapisu jedynie wtajemniczonym, które wiedzą za pomocą jakich działań mogą odczytać to, co zostało nim zapisane. Takim atramentem może być sok z cytryny, ponieważ jest bezpieczny i łatwo dostępny






        Doświadczenie. Rozdzielanie składników kolorowych atramentów ( chromatografia )

         

        Wykonanie. Do cylindra miarowego o pojemności 100cm3 wlej octu na wysokość ok.1 cm. Następnie wytnij pasek bibuły filtracyjnej o wymiarach 2 × 24 cm. Na jednym końcu paska, w odległości 2 cm od dołu, narysuj poziomą kreskę kolorowym pisakiem ( np. brązowym) . Drugi koniec paska zagnij w odległości ok. 2 cm od końca i zamocuj na szklanym pręciku . Bibułę wsuń do cylindra tak, aby jej koniec , na którym narysowałeś kreskę , zanurzył się w cieczy na głębokość ok. 1 cm.

         

         

         

        Obserwacje:  Ciecz wędruje ku górze przez pasek bibuły , powoduje rozdzielenie różnobarwnych składników atramentu

         

         

         
         

        Wnioski: Atrament w pisaku jest mieszaniną kilku barwnych substancji . Rozdzielenie składników nastąpiło na skutek różnej ich „ przyczepności” do bibuły i w wyniku tego różnej szybkości ich przemieszczania się w bibule.

         

         

         

         

         

         




        Doświadczenie. Odróżnianie kwasów od zasad za pomocą wskaźników.

         

        Wykonanie. Napełnij 4 zlewki  kolejno: lemoniadą , wodą kranową z łyżeczką sody oczyszczonej, octem a czwartą czystą wodą. Do każdej zlewki dodaj wywaru z czerwonej kapusty.

         

         

        Obserwacje: lemoniada zmienia kolor wywaru z czerwonej kapusty na różowy, soda oczyszczona zmienia barwę wywaru z czerwonej kapusty na niebieski , natomiast w zlewce numer 4 barwa nie zmienia się czyli pozostaje fioletowa.

         
         

         

        Wnioski: Wywar z czerwonej kapusty jest wskaźnikiem gdyż zależnie od środowiska zmienia swoją barwę , w obecności kwasów na czerwoną a w obecności zasad na niebieską. W przyrodzie występuje wiele substancji, które mogą służyć jako wskaźniki np. sok buraczany, esencja herbaciana.











         

        Doświadczenie „Lokomotywa”

         

        Odczynniki:

         

        Perhydrol – wodny roztwór nadtlenku wodoru (stężenie 30 %)

         

        Nadmanganian ( VII) potasu - kryształki, proszek lub pył

         

         

        Szkło laboratoryjne:

         

        Kolba stożkowa, zlewka

         

         

        Wykonanie: Do kolby wlewamy ok.15 ml perhydrolu,  dodajemy  do środka kilka kryształków nadmanganianu ( VII) potasu po czym natychmiast się oddalamy.

         

         

         

        Obserwacje. Rozpoczyna się burzliwa i gwałtowna reakcja, w czasie trwania której roztwór intensywnie się ogrzewa co powoduje wrzenie wody , która w postaci pary wodnej  wymieszanej z tlenem wydostaje się  przez  wylot kolby.

         

        Wnioski. Reakcja prowadzi do  całkowitego rozkładu nadmanganianu, po czym  jest katalizowana wyłącznie tlenkiem manganu (IV). Po reakcji w naczyniu zostaje gorąca zawiesina MnO2 w wodnym roztworze KOH.








        Doświadczenie. Badanie właściwości jodu

         

         

        Odczynnik: kryształki jodu

         

         

        Szkło i sprzęt laboratoryjny: kolba kulista okrągłodenna, zlewka, palnik ,trójnóg

         

         

         

        Wykonanie: Przesypcie jod  do zlewki , umieśćcie na niej kolbę okrągłodenną napełnioną zimną wodą i podgrzejcie.

         

         

         

        Obserwacje: jod podczas ogrzewania nie topi się ale od razu tworzy  ciemnofioletowe pary , po pewnym czasie od spodu kolby widać krystaliczny jod.

         

         

         

        Wnioski: zachodzi tutaj zjawisko  sublimacji a  następnie  pary jodu w zetknięciu z zimną powierzchnią kolby przekształcają się z powrotem w stały, krystaliczny jod. Jest to resublimacja.

         

         





        Doświadczenie. Próba lustra srebrnego – próba Tollensa

         

        Szkło i sprzęt laboratoryjny: probówki, łaźnia wodna, palnik

         

         

        Odczynniki: glukoza , AgNO3,   NaOH,   25% roztwór  NH3

         

         

         

        Wykonanie: Do probówki nalej 3 cm3 roztworu azotanu (V) srebra, dodaj kolka kropli stężonego roztworu wodorotlenku sodu , a następnie kroplami dodawaj roztworu amoniaku aż do rozpuszczenia się powstałego osadu . Do otrzymanego roztworu wlej roztwór glukozy i ogrzewaj probówkę na łaźni wodnej ( w zlewce z gorącą wodą).

         

         

         

        Obserwacje: Podczas ogrzewania zawartości probówki na jej ściankach widać wydzielające się srebro.

         

         

         

        Wnioski : Glukoza poddana  próbie Tollensa daje wynik pozytywny, gdyż pod wpływem ogrzewania na ścianach probówki pojawia się warstwa lustra srebrnego.7 Glukoza posiada właściwości redukujące.

         

         

         
         

        Reakcję powstawania lustra srebrnego można przedstawić za pomocą następujących  równań:

         

        AgNO3 + NaOH  =>  AgOH + NaNO3

         

        2AgOH   =>  Ag2O + H2O

         

        Ag2O+ glukoza  => 2Ag + kwas glukonowy



        Doświadczenie. Ile powietrza mogą pomieścić twoje płuca?

         

        Potrzebne przedmioty i substancje: butelka, z zakrętką , naczynie szklane, słomka do napojów

        Wykonanie.

        1. Napełnij butelkę wodą , nałóż zakrętkę , zanurz butelkę szyjką do dołu w misce z wodą i zdejmij zakrętkę
        2. Włóż słomkę do butelki , wciągnij powietrze i dmuchaj przez słomkę tak długo , aż wypuścisz z płuc całe powietrze

        Co się dzieje?

        W górnej części butelki powstaje puste miejsce. Pokazuje ono , ile powietrza nabrałeś w płuca przy jednym wdechu


         

        Doświadczenie. „Topienie papieru”

         

         

        Wykonanie. Zgnieć papier i wepchnij go na dno szklanki. Zanurz  szklankę pionowo ( do góry dnem ) na dno miski z wodą. Co się dzieje z papierem ? Gdzie znajduje się poziom wody w szklance? Woda może dostać się do szklanki sprężając znajdujące się w niej powietrze , nie jest możliwe sprężenie powietrza  na tyle żeby woda dostała się do papieru. Powietrze wywiera nacisk w przeciwnym kierunku i „ przeszkadza” wodzie w dotarciu do papieru. Dlatego papier zostaje suchy.

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         

         




        Doświadczenie. „Wędrówka dźwięku”

         

        Wykonanie. Obetnij  dół plastikowej butelki , potem wytnij kawałek plastikowej torebki aby przykryć koniec butelki . Naciągnij kawałek plastiku dokładnie wokół końca butelki , przymocuj taśmą klejącą. Zapal świeczkę. Potem trzymaj butelkę z szyjką oddaloną o około 2,5 cm od świeczki. Teraz gwałtownie „ zapukaj” w folię czubkami palców. Co się dziej z płomieniem? Kiedy pukasz w folię plastikową , powodujesz, że drgają drobne cząstki powietrza obok niej. Te drgające cząstki wprawiają w ruch kolejne cząstki znajdujące się w ich pobliżu. Drgania wędrują przez butelkę i powodują drżenie płomienia














        WIĘCEJ W ALBUMIE FOTOGRAFICZNYM !!!